Polilaktična kiselina (PLA) je novi biorazgradivi materijal koji se pravi od skrobnih sirovina predloženih iz obnovljivih biljnih resursa (kao što je kukuruz). Glukoza se dobija iz skrobnih sirovina saharifikacijom, a zatim se fermentacijom glukoze i određenih bakterija proizvodi visokočista mliječna kiselina, a zatim se polilaktična kiselina određene molekularne težine sintetizira metodom hemijske sinteze.
Ima dobru biorazgradivost. Nakon upotrebe, mikroorganizmi u prirodi ga mogu potpuno razgraditi, te na kraju proizvesti ugljični dioksid i vodu, koji ne zagađuju okoliš, što je vrlo korisno za zaštitu okoliša. Prepoznat je kao ekološki prihvatljiv materijal.
Metoda tretmana obične plastike i dalje je spaljivanje i kremiranje, što rezultira velikom količinom stakleničkih plinova koji se ispuštaju u zrak, dok se plastika polilaktične kiseline zakopava u tlo radi razgradnje, a stvoreni ugljični dioksid direktno ulazi u organsku tvar tla ili ga apsorbiraju biljke, koje se neće ispuštati u zrak i neće uzrokovati efekt staklene bašte.
