Polilaktična kiselina (PLA) je novi biorazgradivi materijal, koji je napravljen od škrobnih sirovina predloženih iz obnovljivih biljnih resursa (kao što je kukuruz). Glukoza se dobija iz škrobne sirovine saharifikacijom, a zatim se fermentacijom glukoze i određenih bakterija proizvodi mliječna kiselina visoke čistoće, a zatim se kemijskom metodom sinteze sintetizira polimliječna kiselina određene molekularne mase.
Ima dobru biorazgradljivost. Nakon upotrebe može se u potpunosti razgraditi od strane mikroorganizama u prirodi, te na kraju proizvesti ugljični dioksid i vodu, koja ne zagađuje okoliš, što je vrlo korisno za zaštitu okoliša. Prepoznat je kao ekološki prihvatljiv materijal.
Metoda obrade obične plastike je i dalje spaljivanje i kremacija, što rezultira velikim brojem stakleničkih plinova koji se ispuštaju u zrak, dok se plastika polimliječne kiseline zakopava u tlo radi razgradnje, a nastali ugljični dioksid direktno ulazi u organsku tvar tla ili se apsorbuju biljke, koje se neće ispuštati u vazduh i neće izazvati efekat staklene bašte.